Czas to ludzie, bo to ...

 Nie jesteśmy na tej Ziemi, aby tylko przeżyć, ale aby żyć. Żyć to znaczy odkrywać, pragnąć, walczyć, marzyć, kreować. Każdego dnia na nowo rodzić się, i tego samego dnia morze. I kochać siebie, chociaż niekiedy nas to spotka, jest najpiękniejszym darem, jaki nam dano.

 Diagnoza ludzkości - tragizm nawracający.

 Idąc unosimy ręce i konsekrujemy godziny, co uciekły przed wiatrem.

 Zmarnowany czas jest bytem; wykorzystany życiem.

 Był taki czas, gdy ciągle się spieszyłam. Na przykład jechałam tramwajem i chciałam, żeby on jechał jeszcze szybciej. Miałam ten pośpiech w sobie. I nagle pomyślałam: „Zaraz, dokąd ja się tak śpieszę? Przecież na końcu czeka na mnie trumna” (śmiech). Pozbądź się tego wewnętrznego biegu. Oglądaj świat, obserwuj, co się dookoła ciebie dzieje, bo życie mamy jedno, a przecież we wszystkim można znaleźć tyle piękna. Właściwie samo to, że się żyje, jest już czymś cudownym. 

 Życie jest krótkie. Umrzemy. Zapomnij o przegranych. Bądź zawsze sobą, stawiaj czoła przeciwnościom i nie zapominaj, że to Ty kontrolujesz swoje życie. Nie strać go.

 Żegnaj świecie, żegnaj przytomności, żegnaj światło, żegnaj śmierci, witaj eterze.

 Bywa, iż sobą zdumiewam siebie.

 Odmiana to wspaniała rzecz.

 Życie jest jak jazda na rowerze. Aby utrzymać równowagę, musisz iść do przodu.