Dziwne, jak wszyscy ukrywamy, że ...

 Niektórych łatwiej jest kochać, gdy nie trzeba się z nimi zadawać.

 Nie odznaczamy się niczym szczególnym. Jesteśmy tylko częścią zewsząd ograniczonej nieskończoności. Czy warto tedy tak srogo traktować siebie i innych? Wszystko jest takie małe, a my tacy krótkotrwałi. Musimy kochać siebie i innych, bo to jest jedyna rzecz, którą możemy sprawić wobec świata i siebie, a która ma znaczenie.

 Jak jesteś miła to zazwyczaj dostaniesz po dupie, bo za miłą przecież nie można być. Ludzie zaraz Cię zjedzą.  Jak jesteś asertywna, to powiedzą, że jesteś suką.  Jak jesteś szczera, to połowa ludzkości Cię znienawidzi.  Jak prześpisz się z facetem to jesteś dziwką, a jak tego nie zrobisz to albo jesteś lesbijką, albo coś jest z Tobą nie tak.  Jak się do kogoś nie odzywasz, bo chwilowo potrzebujesz samotności , to oskarżają Cię, że masz kogoś w dupie i sypie się lawina pretensji i żali.  Jak wychodzisz poza ogólnie przyjęte schematy, to większość nazwie Cię hipokrytą. Jak nic nie mówisz, to zostaniesz mrukiem. Jak za dużo gadasz, to usłyszysz, że strzępisz językiem niepotrzebnie.  Jak zajmiesz się przede wszystkim swoim życiem, to jesteś egoistką.  Jak zadzwonisz do faceta, to się narzucasz, a jak nie zadzwonisz to usłyszysz, że o nim nie myślisz i go nie kochasz. Jak wiele rzeczy zrobisz dobrze, a raz jedną źle, to ludzie zazwyczaj dostrzegą tylko to co zrobiłaś źle.

 Bronić się przed namiętnością, czy ślepo jej ulec? Co jest mniej niszczycielskie?
Nie wiem.

 Sentymentalizm to wzbudzanie w sobie uczuć, których się naprawdę nie posiada.

 To tylko chwila słabości. Atak arytmii, który minął.

 Życie niesie niewyobrażalne możliwości. Tylko najpierw trzeba wykonać pracę.

 Rosyjskie więzienie nie karze, tam się człowieka niszczy.

 Wytłumaczyć zawsze trudno jak się pić nie umie.

 Nie składaj obietnic, jeśli nie jesteś pewny,
czy zamierzasz ich dotrzymać.