Dziwne, jak wszyscy ukrywamy, że ...

 Nie bądź statystą w swoim własnym życiu.

 Wiecie, że życie ma zawsze rację, a architektura się myli.

 Nie każdy mnie lubi, ale nie każdy się liczy.

 Z żyta nie da się upiec pszennego chleba.

 Każda śmierć staje się ofiarą, aby ożyli inni powołani do życia i do trudu w czasie, który Bóg im naznaczył.

 Głupiś, Janie, jak chłop ze wsi pod Sandomierzem...

 Czas to najlepsza cenzura, a cierpliwość - najdoskonalszy nauczyciel.

 Z nami to jak z lasem, Hania. To i tamto drzewo pada pod siekierą, a tymczasem cały las rośnie i pnie się do góry...

 Cholerycznie lubię, jak pięknie grają i śpiewają.

 Nie uznaję sztucznych ograniczeń - że powinniśmy, nie powinniśmy, wolno, nie wolno. Każdy jest oddzielną jednostką i mamy prawo robić to, co kochamy i w co wierzymy. (Martyna Wojciechowska)