One must be serious about ...

 Gdybym rzucał się z okna
za każdym razem, kiedy
coś mi nie wyszło –
spędziłbym życie w locie.

 Żadna praca nie hańbi, ale wynagrodzenie za nią często tak.

 List się nie rumieni.

 O mnie nie wiedzieli prawie nic, o sobie jeszcze mniej.

 Polne kwiaty zbijały kapitał na krótkim lecie...

 Tej umiejętności.co ją człowiekowi pamięć uzbiera,nie strawi ogień i nie zabierze woda.

 Nieważne, jak nazywają cię inni ludzie – sam decydujesz, kiedy zareagować.

 Ktoś, kto walczy ze swymi obawami, walczy z wiatrakami.

 Nie będziemy mogli oderwać się od siebie myślami.

 „Gdybym tylko mógł wziąć roczny urlop od wszystkiego, kupić przyczepę, podróżować z tobą po całym świecie, dobrze jeść, pić i tak spać z tobą przez wszystkie noce, a rankiem wstawać powoli, dojrzeć przez okno jakiś las, spacerować wokół jeziora, położyć się w trawie, zmrużyć oczy w słońcu; tylko rok, a potem byłbym gotów wrócić i już nie prosiłbym o nic więcej dla siebie. Nie mam żadnych pretensji do życia, tylko żeby czasami zwolniło ten ucisk na szyi. Żeby tylko pozwoliło trochę żyć.”