Ktoś wyjął mnie znikąd i wrzucił nigdzie.

 Życie było walką. Przecież zawsze tak było, zmieniali się tylko przeciwnicy i miejsce walki.

 Często mam wrażenie, że ludzie są najbardziej stadnym ze wszystkich zwierząt. Jeżeli rzucisz na przykład kilka – kilkanaście jednostek na względnie pusty obszar, już po chwili zaczną się przyciągać jak magnesy, zbierać w jedną kupkę, początkowo szeleszczącą od czasu do czasu wyrzucanymi plotkami, a potem bulgoczącą emocjami kipiącymi w pochwałach lub kłótniach albo nawet współfałszującą jakiś przebój nadawany akurat w radio.

 Nie wtrącaj się do spraw czarodziejów, bo są chytrzy i skorzy do gniewu.

 Ja tylko prowadzę konwersację.

 Życie to nie oczekiwanie na to, aż burza przeminie. To nauczenie się, jak tańczyć w deszczu. Porzuć swoje strachy, otwórz serce na nowe możliwości. Pamiętaj, że każdy nowy dzień to szansa, by zacząć od nowa.

 Kochał najbardziej wtedy, kiedy krzywdził.

 W człowieku dominuje pragnienie decydowania o sobie do końca.

 O najlepszym towarzystwie mówi się, że rozmowa w nim poucza, a milczenie kształci.

 Kto zamyka oczy przed przyszłością, będzie w końcu ślepy wobec teraźniejszości.

 Ach, jak ja się będę teraz łotrował! Jak ja się będę łotrował!