Dzisiaj jest już inaczej. Dzisiaj ludzi za których, kiedyś poszłabyś ...

 Życie jest jak jazda na rowerze. Aby utrzymać równowagę, musisz się poruszać.

 Kłopoty są po to, żeby je usuwać.

 Niektórzy po prostu są na chwilę. Może i najważniejszą w życiu. Może tą jedyną, do której będzie wracać się przez lata, nawet gdy pozostawione spojrzenie doszczętnie wyblaknie. Ci, którym zawdzięcza się choć jeden wers, są pomimo. Trzeba tylko iść dalej. Po inne spojrzenia. Po inne chwile. Po nowy początek. By nie zatracić w sobie chęci do czegoś, dzięki czemu jesteśmy tacy, jacy jesteśmy.

 Czy świat bardzo się zmieni, gdy z młodych gniewnych wyrosną starzy, wkurwieni?

 Porażka jest po prostu szansą, żeby spróbować jeszcze raz, tym razem bardziej inteligentnie.

 Zachowuj jedynie te przyzwyczajenia, które nigdy nie zdominują twojego życia.

 ...czasem słowa nie mieszczą w sobie uczuć, które próbujemy w nie wlać.

 Starość bez jakiegoś ideału lub nałogu jest nie do zniesienia.

 (...) całkowita degeneracja, całkowity powszechny upadek wszystkiego.

 Kocham zwykłych, prostych ludzi. Prostych w relacjach, prostych we wszystkim, którzy nie boją się głupio wyglądać, nie boją się palnąć jakiejś bzdury. W towarzystwie takich ludzi, możesz się otworzyć, ponieważ podświadomie wiesz, że nie masz przed kim się popisywać. Bo tu sami swoi. Kiedyś zrozumiemy, że zewnętrzny blask jest niczym w porównaniu do wewnętrznego piękna. Ponieważ, to co jest ładne na zewnątrz, pozostaje ładne do pierwszego deszczu. A to co jest w środku, płonie zawsze. Nawet, jeśli tlą się tylko malutkie okruszki. Wystarczy lekki podmuch, żeby wzniecić żar. Kiedyś zrozumiemy, że dobroć, delikatność, czułość i troska, to przejaw wewnętrznej siły, a nie słabości.. Kiedyś na pewno zrozumiemy...