
Łatwo jest potępić, zniszczyć i zdeptać człowieka. Trudniej jest poświęcić ...
Łatwo jest potępić, zniszczyć
i zdeptać człowieka. Trudniej jest
poświęcić mu swój czas, podać dłoń
i pomóc zrozumieć istotę jego błędu.
Na nic są wspomnienia, gdy się wie, że nie ma już przyszłości.
Odpoczynek stanowi przyjemność tylko w zestawieniu ze swoim przeciwieństwem.
Kto skoczy do morza, znajdzie perłę, kto będzie siedział na brzegu, przyniesie tylko garść piasku.
...głupstwo całe życie, którego początku nie pamiętamy, a końca nie znamy...
A ja stoję i zastanawiam się dlaczego, gdzie, co.
Po ciemku, bez spojrzeń na zegarek, czas uwalnia się, wymyka kontroli wskazówek.
Każdy ma swoje drobne wady
Człowiek, którego całe życie jest zaplanowane, jest teoretycznie martwy. Jego wrażenia przestają być dla niego rzeczą realną. Zostaje obcytem samym sobie, a także innym ludziom.
Otarłam się o śmierć tyle razy, że dawno wyrobiłam normę przeciętnego śmiertelnika.
I nigdy nikomu ani niczemu nie oddawaj całej siebie. Zostaw choć kawałek na własność, żebyś miała do czego doszywać, jak Ci resztę wyszarpią. Ta rada dotyczy głównie serca.