On jest straszniejszy od wszystkich chorób. Bardziej śmiercionośny.

 Im mniej się mówi o mrokach życia, tym lepiej.

 Inne szczegóły twarzy ani piękne, ani brzydkie.

 Nigdy nie jest za późno na szczerość.

 U naczelnych najważniejszy jest dotyk.

 Gdyby bogaci nie zapraszali znów bogatych tylko biednych, to wszyscy mieliby co jeść.

 Tańcz tak, jakby nikt na ciebie nie patrzył.

 Znika jak cień, którego nigdy nie było.

 Człowiek zmuszony jest żyć w kłamstwie, ale może być do tego zmuszony jedynie dlatego, że zdolny jest tak żyć. Nie tylko więc system wyobcowuje człowieka, ale wyobcowany człowiek wspiera zarazem ten system jako swój mimowolny projekt. Jako upadły obraz swego własnego upadku. Jako dokument tego, że sam zawiódł.

 Życie jest piękne, gdy nauczymy się widzieć piękno, ale piękno jest efektem prawdziwości i dobroci, które mają swoje źródło w prawdzie o człowieku.

 Człowiek podleje na starość.