Miłość do życia

 Drzewa bywają piękniejsze od ludzi. I często mają ludzką duszę.

 To nie moja wina, że jestem synem swojego ojca.

 Co znaczą dwadzieścia cztery godziny, kiedy nie udało się całe życie?

 Lękliwego śmierć bardziej goni.

 Pośpiesznie obalane mury mogą przygnieść tych, których się kocha.

 Sprawia mi to ogromną przyjemność płakać z litości nad sobą.

 No bo jak się dziękuje za życie? Czym za nie zapłacić? Gdzie są granice wdzięczności?

 Fakt, że miała Alzheimera, nie oznaczał, że nie zasługiwała już, aby zostać wysłuchaną.

 Łatwo jest uważać życie za banał, do czasu, gdy przychodzi się zmierzyć z banałami życia. Często takie spotkanie kończy się tragedią.

 Cuda rosną tylko tam, gdzie je zasadzisz.