Wiesz co jest gorsze od płakania w poduszkę? Pustka.
Taka chwila, kiedy po prostu siedzisz i wpatrujesz się
w niebo, wiesz, że nie możesz nic zrobić i ogarnia Cię
to przerażające poczucie bezsilności, które zżera Cię
od środka. A Ty nie robisz nic. Po prostu się przyglądasz.
Ja, droga pani, mam bardzo mało rozumu, a strasznie dużo serca, więc się tego serca boję.
Dlaczego płacz słodkim jest dla nieszczęśliwych?
Na szukanie lepszego świata nie jest jeszcze za późno.
Życie to jest coś! (...) Życie trzeba gonić i łapać za chwost.
Choroby matek czuły, że odwiązanie było dla nas pięknym słowem.
Nasze podwòrko było całkiem spore.
Dobrze jest umierać, gdy się ma świadomość, że zrobiło się w życiu coś naprawdę dobrego, że pozostanie się w pamięci choćby kilku ludzi i będzie się przykładem dla potomnych.
Jest spora różnica między niemożnością życia bez kogoś, a kochaniem go.
Wiele osób nie rozumie dlaczego przestałam z nimi rozmawiać. A ja z kolei nie rozumiem dlaczego w ogóle z nimi kiedykolwiek rozmawiałam.
