(...) jakby codzienna znajomość zwalniała nas z uważności na szczegóły.

 Primum vivere, deinde philosopharinajpierw móc żyć, potem filozofować.

 Życie jest jak jazda na rowerze. Żeby utrzymać równowagę, musisz się poruszać.

 Im mniej ludzie o tobie wiedzą, tym mniejsze ryzyko, że cię zranią. To jeden ze sposobów na uniknięcie strat i zniszczeń.

 Wielki strach cofa nas do zachowań z dzieciństwa.

 Ulice są pełne milczących opowieści.

 Głos sumienia byłby lepszym doradca, gdybyśmy mu tak często nie podpowiadali, co ma mówić.

 Decyzje podjęte w przeszłości kształtują naszą teraźniejszość.

 Tua res agitur, paries cum proximus ardeto ciebie chodzi, gdy płonie dom sąsiada.

 Jak coś umiera, trzeba to dobić, zamiast przedłużać agonię!

 Ponieważ tak mało o sobie wiedzieliśmy, dużo mówiliśmy, najczęściej nie o sobie.