Czy nie oszukiwałem samego siebie? Czy nie czynimy tego wszyscy?

 Poezja, podobnie jak życie, jest sama dla siebie usprawiedliwieniem.

 Opowieści. One czaiły się na każdym rogu. Skrzyżowaniu. Placu. Uderzały znienacka.

 Doświadczenie – to nazwa,
którą każdy nadaje swoim błędom.

 Każdy ma swoją własną śmierć i musi nią umrzeć sam, nikt mu przy tym pomóc nie może.

 Porzućcie wszelką nadzieję wy, którzy tu wstępujecie.

 I ślepemu zdarzy się, że coś znajdzie, kiedy długo szuka.

 Był jasny zimny dzień kwietniowy i zegary biły trzynastą.

 Kiedy się dzieli poduszkę, dzieli się też tajemnice.

 Pamięć to ściema.

 Chwalą dobrego człowieka jest świadectwo dobrego sumienia.