Wszyscy skrywamy w najgłębszych zakamarkach duszy jakiś sekret.

 Chciałbym zmienić się w sen.

 Nie próbuj żyć wiecznie, bo ci się nie uda.

 Życie jest ulotne i posępne jak samobójstwo motyla.

 Nie porównuj swojego życia z życiem
innych. Nie masz pojęcie, co przyniósł im los.

 Była przywiązana do swojego męża jak chory do życia.

 Dobro większości wymaga ofiar.

 Mój ojciec w chwili śmierci był spokojny; to ja szalałam.

 Brak wytrwałości to zawsze, w jakiejś części przynajmniej, brak wiary.

 Nie spodziewajcie się niczego po człowieku, który pracuje wyłącznie dla potrzeb własnego życia, a nie dla swego trwania w wieczności.

 W naszym życiu nic nie jest na stałe. Na tym polega jego urok. Życie to chaos. Ale głęboko wierzę, że ludzie, którzy się obok nas pojawiają dzielą się na dwie kategorie. Czasami znajdujemy osobę, która będzie z nami na lata, a czasami zjawia się obok nas ktoś na chwilę. Na sezon. Jak kolekcja wiosna/lato, jesień/zima. Ktoś, kto jest z nami z określonego powodu. Ktoś, kto nas czegoś nauczy. O sobie albo o świecie. I siebie również. Ktoś, kto da nam dużo przyjemności. Obudzi w nas uczucia, które – wydawałoby się – dawno w nas przygasły. Ktoś, kto nas zmieni. A później po prostu odejdzie.