Życie daje nam tylko określoną liczbę okazji.

 Dom wypełnił się grozą, która żeby mieć więcej miejsca, rozsadzała ściany.

 Kto portretuje, samego siebie portretuje.

 Powiedz mi, że gdzieś na tym świecie istnieje jeszcze dobro. Powiedz mi, że dla nas wszystkich jest jeszcze jakaś nadzieja.

 Chciałam wyjaśnić Niko, że czasami ludzie, którzy powinni nas kochać, łamią nam serca.

 Bądźcie szaleni, ale zachowujcie się jak normalni ludzie. Podejmijcie ryzyko bycia odmiennym, ale nauczcie się to robić,
nie zwracając na siebie uwagi.

 Moje szalone istnienie to niby piosenka; każda nowa miłość to strofka, ale Marcel to refren.

 Dwukrotnie: o raz za dużo.

 Kochał najbardziej wtedy, kiedy krzywdził.

 Wszystko, co złego się przydarzyło w moim życiu, doprowadziło mnie do tego momentu, w jakim jestem. Nie żałuję. Ciągle się uczę. Na własnych i cudzych błędach.

 Stał sie kłopotem i ikoną tej części świata.