[...] strach to bardzo równomierne i intensywne ćwiczenie.

 Daję ci koniec nici złotej,Ty zwiń ją tylko w kulę,Zawiedzie cię ku nieba wrotomW jerozolimskich murach.

 Czasami gdy zdarza się cud, zaczynasz wierzyć, że wszystko jest możliwe.

 Życie w podróży ma pozory snu. Choć dalekie od normalności, pozostaje realne.

 Być człowiekiem znaczy: każdego dnia starać się być lepszym.

 Każdy ma się za inteligentnego, nawet ci ludzie, których uważam za głupich.

 Umarli pozostają młodzi.

 Ruszaj. Jeśli będziesz bardzo chciał, powinno się udać.

 Czas przynosi radę. Należy oczekiwać jej cierpliwie. Bywa, że trzeba zawierzyć chwili.

 Życie to nie jest coś, co nam się przydarza. Życie to coś, co robimy. To coś, co budujemy. To coś, co tworzymy. Sami dla siebie. Każdego dnia. Krok po kroku. Chwila po chwili.

 W tej ciszy dałoby się słyszeć nawet upadającą szpilkę.