[...] strach to bardzo równomierne i intensywne ćwiczenie.

 Życie to sztuka malowania bez możliwości wymazania błędów. Pamiętaj tylko o jednym, nawet najmniejsza zmiana szczegółów, może całkowicie odmienić nasz obraz.

 Życie jest jak jazda na rowerze. Aby utrzymać równowagę, musisz się poruszać.

 Śmierć znajduje tego, komu jest pisana, nawet jeśli się go ostrzeże.

 Tylko ktoś ślepy pędzi ku zatraceniu; ten, kto widzi, zawsze może uniknąć swego losu.

 Czym jest człowiek? Pyłem z gwiazd? Bzdura! Człowiek to niewłaściwie zinterpretowany Bóg. Człowiek to alfabet, z którego Bóg nie nauczył się jeszcze nigdy czytać. Człowiek to absurd, ale absurd genialny.

 To, co w niej było zapowiedzią stało się kamieniem, a kochać można tylko zapowiedź.

 Żywot chwali się po śmierci, jak dzień po zachodzie słońca.

 Jeżeli zwariowałem, nie mam nic przeciwko temu.

 Wolę być wredna,
ale lojalna niż przesadnie miła, zarazem fałszywa!

 Przyzwyczajenie się do rozpaczy jest gorsze niż sama rozpacz.