[...] strach to bardzo równomierne i intensywne ćwiczenie.

 Ciągle mieliśmy zbyt pełne serca.
Co to znaczy? Że każde z nas żywiło
osobne, niespełnialne nadzieje, które
taszczyliśmy z sobą jak sekretne walizeczki.

 Z nami to jak z lasem, Hania. To i tamto drzewo pada pod siekierą, a tymczasem cały las rośnie i pnie się do góry...

 ... żywot owadów, tak jak żywot słów pozbawionych adresata, jest krótki.

 Wolny ptak jest najwierniejszym stworzeniem tego świata.

 Przyszłość jest naszą koszulą, lecz teraźniejszość - naszym ciałem.

 Czas spieszy, goi, dzieli.

 Jeśli gdzieś Żyd się ukrywa i przychodzą niemieccy żandarmi, pytając, czy tu
Żyd jaki nie mieszka – któż z resztką sumienia mógłby powiedzieć, że w imię szlachetnej zasady nie-kłamania trzeba wydać człowieka katom na pewną śmierć?

 Czuję potrzebę. Potrzebę szybkości.

 Człowiek sam sobie, gdyby się nawet najbezwzględniej sądził, krzywdy nie zrobi.

 Jeśli na mnie plujesz, pada deszcz.