Nosimy góry w kościach za życia i stajemy się nimi ...
Nosimy góry w kościach za życia i stajemy się nimi po śmierci.
Udostępnij:
Inspiracje:
Jego liryzm jest liryzmem plastikowej gerbery.
Pytanie: "jak późno już" należy do repertuaru naszego codziennego życia. Często stawiamy je sobie sami; czasem - na przykład z racji urodzin czy zakończenia roku - stawiają nam inni.
Dasz się nabrać raz, zmądrzeć szybko czas,
dasz się nabrać dwa razy, jesteś cymbał bez skazy.
Była dumna z samej siebie, że w końcu zdobyła się na odwagę, by pożegnać się z życiem.
Zazdrość widać równie wyraźnie jak zaćmienie słońca.
Niepokoi nas nie to, co nam się przydarza, lecz nasze myśli o tym, co sie przydarza.
Warunkiem odrodzenia jest odpoczynek.
Próżność jest chorobą, która dotyka wszystkich mężczyzn.
Ars longa, vita brevissztuka długotrwała, życie krótkie.
Życia w wolności wart tylko, kto sobieWywalczać musi je na każdy dzień.