... zauważałam nanosekundy bez niego.

 Żeby wreszcie zdarzyło się w Twoim życiu coś, co sprawi, że przestaniesz być tak cholernie smutna.

 Pozwoliłem jej odejść, ponieważ wiedziałem, że stać ją na kogoś lepszego, a teraz, kiedy jej nie ma, zastanawiam się, czy nie trzeba było samemu stać się kimś lepszym.

 Bohaterowie mają to do
siebie, że ich moc wzrasta w miarę powtarzania opowieści.

 Ufam. Płaczę. Przebaczam
i to mnie niszczy.

 Życie to trociny i piasek.

 Los jednak działa według sobie tylko znanych prawideł.

 Tylko od życia można się życia nauczyć i żadna pedagogika tej nauki nie zastąpi. Jedynie żyjąc, człowiek uczy się żyć, a każdy, kto się rodzi, musi tę naukę zaczynać od ABC.

 Do złego potrzeba tylko odrobiny energii; do dobrego - całego wysiłku człowieka.

 Dzieci nie liczą czasu, toteż wystarcza im gona gruntowne obserwacje.

 Ktoś, kto tego co posiada nie uważa za największe bogactwo, będzie nieszczęśliwy nawet, gdyby posiadł cały świat.