Człowiek jest kowalem swego losu.

 Dobra wola nie zawsze z obowiązkiem chodzi w parze.

 Istnieją ludzie, których życie jest darem ofiarowanym nie im samym, lecz nam - ludzkości.

 No bo jak się dziękuje za życie? Czym za nie zapłacić? Gdzie są granice wdzięczności?

 Kiedy ma się osiemdziesiąt lat, nowe rzeczy się nie zdarzają, wszystkie dzieją się po raz kolejny.

 Czekam, aż coś się wydarzy,
i nawet nie wiem, z której
części mojego życia nadejdzie.

 Żyje się zdrowo nie dlatego, że się umie na wiele rzeczy zapomnieć, lecz dlatego, że na wiele rzeczy umie się zważać. Nadzieje tylko przekładają chorobę, w której ciało splątane tym, co duchowe, nie może się rozwinąć.

 Tylko ci którzy płakali w ciszy, wiedzą jak bardzo boli trzymanie wszystkiego w sobie.

 Każdy człowiek może umierać jako bogacz, jeśli zdecyduje się żyć jak biedak.

 Nieprawdą jest, że ludzi zdrowi, silni, z natury nieułomni umierają z cierpień moralnych.

 Jest tylko jedna nagroda. Jeden zwycięzca. Morderca przeżyje.