Żądacie, żeby dziś umierali ludzie po to, aby żyć mogli ...

 Czas jest najlepszym nauczycielem, ale nieczęsto ma dobrych uczniów.

 Życie to rzecz nieskończona. Nie ma zakończenia, tak naprawdę. Proces twórczy jest procesem odkrywania, procesem ciągłym ujawniania samego siebie. Ciemnością jest nieznane, bo nie poznaliśmy całego siebie.

 Każda istota jest zdruzgotanym hymnem.

 Przyzwyczajenie ujawnia swoje szaleństwo w najbardziej niestosownych momentach

 Ludzi dobrych i złych wciąż przynosi wiatr.
Ludzi dobrych i złych wciąż zabiera mgła.

 Ten samolot jest tak stary,że do wygódki wychodzi się na zewnątrz.

 Każdy, kto wchodzi w czyjeś życie, zawsze bowiem coś z sobą przynosi.

 Po osiągnięciu sukcesu przychodzi kolej na odreagowanie napięcia.

 Cierpienie jest jak dźwięk dzwonka, który wzywa do modlitwy.

 Zrozumiałam, że czasami żałujemy czegoś tak bardzo, że później mocno obwiniamy za to siebie. Dusimy wszystko w środku, psychicznie stajemy się mało odporni, w głowie gotuje się od niepotrzebnych myśli. Dużo byśmy dali, żeby móc cofnąć czas, nie iść tą drogą, nie podjąć takiej decyzji, nie podać ręki, nie odezwać się, nie wsiąść za kółko. Ale to wszystko na nic, robimy sobie w głowie kocioł, do którego wrzucamy każdą myśl, aż w końcu zaczyna się przelewać i dopiero wtedy wyrządzamy sobie prawdziwą krzywdę. Czasami chyba trzeba usiąść, zrozumieć swój błąd i umieć pociągnąć życie dalej. Nie jest łatwo, ale przecież nikt nie powiedział, że tak będzie.