
Siedemdziesiąt lat jednego człowieka, a jakby siedemset ludzkości.
Siedemdziesiąt lat jednego człowieka, a jakby siedemset ludzkości.
Słowa to nie kamienie, nigdy mnie nie zranią.
Większość ludzi gra szczerość, poddając się terrorowi poprawności.
Życie ludzkie ubiega między wspomnieniem a nadzieją.
Czas to bogactwo, którego nie można zaoszczędzić: trzeba je wydawać.
Proste, tęsknisz za tym, czego nie posiadasz.
Rozrywek nigdy za wiele, a spokojne życie odbiera mi inwencję i dobry humor.
Dzieło sztuki, które jest po to, by je popsuć? Tak jak moje życie, jak sądzę.
Gdy maluję - szemrze ocean.Inni malarze pluskają się w wodzie fryzjerskiej.
Często, aby stało się to, czego pragniemy, trzeba tylko przestać robić to, co robimy.
Czas jest larwą wieczności.