Kiedyś traktowałem ludzi dobrze. Teraz - z wzajemnością.

 Stojąc przy trumnie, wszyscy widzimy tylko to, co dobre, lub to, co zobaczyć chcemy.

 Niewiele jest rzeczy gorszych, które mogą dotknąć człowieka, niż poważna choroba. Ale jedna jest. To cierpienie przy świadomości, że istnieje skuteczny lek, ale jest niedostępny lub zbyt drogi.

 Heroizm, powiedział sobie w duchu, sprowadza się do tego, żeby wytrzymać jeszcze minutę.

 Czasami czuł, że on traktuje sprawy właściwie, a wszyscy pozostali zbyt lekceważąco.

 Cóż warta pamięć, co trwa tylko chwilę?

 Kiedy da nam się wybór, wolimy raczej żyć jak pies,niż umrzeć.

 To, co w życiu doczesnym najcenniejsze, może okazać się bez znaczenia dla życia wiecznego.

 Trochę niepotrzebnej nauki w świecie należącym do serca.

 Każdy człowiek – człowiekiem.
Nie – białym, czarnym, śniadym czy czerwonym.

 Ludzie są przeważnie nieszczęśliwi, bo żyją nie po swojemu.