Wszyscy palicie dla przyjemności. Ja palę po to, aby umrzeć.

 Obcowanie z ludźmi nakłania do samoobserwacji.

 Niełatwo jest się zdecydować, jak postąpić.

 Moja tęsknota jest tęsknotą planet.

 Życie jest jak jazda na rowerze. Aby utrzymać równowagę, musisz poruszać się do przodu.

 Ludzi dobrych i złych wciąż przynosi wiatr.
Ludzi dobrych i złych wciąż zabiera mgła.

 Społeczeństwo działa na zasadzie zasobów odnawialnych: pokolenia giną, lecz ludzie są wiecznie młodzi. Na starość się umiera, ale na śmierć się nie kończy, bo śmierć jest początkiem nowego pokolenia.

 Kochamy tych, którzy nas chcą.

 Umarł przywalony resztkami feudalizmu.

 W każdej szwajcarskiej kuchni są dwie rury. Z jednej płynie mleko, z drugiej miód.

 Ona właśnie taka była, ogrzewała wszystko naokoło siebie, a sama się wypalała. (Marek Soból)