Wszyscy palicie dla przyjemności. Ja palę po to, aby umrzeć.

 [...] tragedia nie jest karą lecz wyzwaniem.

 Zgódź się na to, że nie jesteś jeszcze świętym, nawet jeśli uświadomisz sobie, że świętość jest jedyną rzeczą, dla której warto żyć.

 Dom to dom, nawet z problemami.

 Wierzę, że wszystko dzieje się z jakiegoś powodu. Ludzie zmieniają się po to, abyś mógł nauczyć się ich sobie odpuszczać, sprawy przyjmują zły obrót, po to bys mógł docenić je, kiedy wszystko jest dobrze, wierzysz w kłamstwa, po to, by w końcu nauczyć się ufać tylko sobie, a czasami dobre rzeczy rozpadają się tylko po to, aby jeszcze lepsze mogły powstać...

 Lepiej zagraj jeśli chcesz wygrać…

 Bo utrata życia nie jest
wcale najgorszą rzeczą,
jaka może spotkać człowieka. Najgorsza jest utrata tego,
po co się żyje.

 Człowiek jest wielkim nie tyle przez co posiada, ile przez to, kim jest; nie przez to, co ma, ale przez to, czym może podzielić się z innymi.

 W życiu musi być dobrze i niedobrze.
Bo jak jest tylko dobrze, to jest niedobrze.

 Dlaczego ludzie potrafią lepiej umierać niż żyć? Dlatego, że żyć trzeba długo, a umrzeć można prędko.

 Znika jak cień, którego nigdy nie było.