Sierota zawsze i wszędzie wypatruje znaków.

 Sądzę, że prawdziwe życie pisarza zawiera się w jego dziełach.

 Gdyby się zawahała, zaczęłaby wątpić, a wątpliwości mogłyby okazać się jej zgubą.

 Pytanie: "jak późno już" należy do repertuaru naszego codziennego życia. Często stawiamy je sobie sami; czasem - na przykład z racji urodzin czy zakończenia roku - stawiają nam inni.

 Niektórzy z występujących w tej opowieści zginęli. Reszta przeżyła.

 Dopóki żyjemy, potrafimy znaleźć winnych każdej niedogodności naszego losu.

 Dlatego ja, choć pałac mam, własnego lokaja udaję.

 Piękno rodzi się w sercu, odbija w oczach i żyje w uczynkach.

 Jeśli nawet nie widzisz drogi wyjścia z kłopotów, to jeszcze nie znaczy, że ta droga nie istnieje.

 (...) przesadna duma staje się głupotą.

 Współpraca z demonem działa inspirująco.