Obcowanie z ludźmi nakłania do samoobserwacji.

 Nie lubię być obejmowany, bo sam lubię obejmować.

 W drodze do uczynków, o których nawet
nie wiedzieli, że noszą je w sobie.

 Za każdym razem, kiedy spotykamy kogoś nowego, otwiera on przed nami nowe drzwi.

 Nadzieja jest wiatykiem ludzkiego życia.

 To, co robię, nie musi mieć sensu dla nikogo poza mną. Na tym polega piękno życia.

 Żyj dziś, bo wczoraj nie wróci, a jutro może nie nadejść.

 Nienawiść jest słabością wyrosłą z rozpaczy i buntu. Ma ona niewielkie miejsce w sercu świata i ma ona krótkie życie.

 Samotność ma swoje przywileje; w samotności można robić to, na co ma się ochotę.

 Pośród tragedii rozpoczynamy grać komedię.

 Czas przeżywamy jako coś, co otrzymujemy i zarazem jako coś, co nam się odbiera.