Obcowanie z ludźmi nakłania do samoobserwacji.

 Życie, które łatwo jest zepsuć, a naprawić tak trudno.

 Nie wiem, czy jest gdzieś limit cierpień przypadający na jednego człowieka. Podobno dostajemy ich tyle ile jesteśmy w stanie udźwignąć.

 Życie jest jak rzeka, której kierunek nie jest nigdy pewny. Możemy tylko płynąć z prądem lub próbować przeciw niemu. Ale rzeka zawsze płynie, a naszym zadaniem jest nauczyć się z niej korzystać, a nie walczyć przeciwko niej.

 Proste i jasne argumenty są stokroć silniejsze od wspaniałych, ale bezcielesnych abstrakcji.

 Doprawdy, jak to miło coś umieć.

 Podkreślała, że fotografia jest ze swej istoty dosłowna, literalna i faktualna.

 Ludzie wrażliwi o dobrym sercu cierpią niestety najbardziej...

 Czasem głupota okazuje się mordercza.

 Bo oto giną ci, którzy od Ciebie odstępują, Ty gubisz wszystkich, co łamią wiarę wobec Ciebie.

 Kiedy coś pięknego umiera, to cały świat ponosi stratę, takie jest moje zdanie.