Wszystko w tym życiu można przebaczyć. Poza prawdą...

 Tylko chuda jest trochę... Nie wiem, jak taka
chmielowa tyczka miałaby przedłużyć mój ród!

 Nie istniejemy sami w sobie, lecz tylko w naszych wzajemnych odczuciach.

 Bo serce jest silne, choć ciało mdłe.

 I już wiem, że trzeba nauczyć się odchodzić. Od ludzi. Od tego, co nas niszczy, co nam nie służy. Od miejsc przykrych i niezrównoważonych. Ale należy także dawać szanse w innych miejscach. Otwierać siebie z klucza. Przed kolejnymi sercami. Czasem po to, żeby dostać po mordzie. A czasem po to, by zaznać raju na ziemi.

 Nie chcę już więcej kochać, cierpieć, czekać ani wierzyć w rzeczy, których nie potwierdza życie.
-Marek Hłasko

 Miło jest uspokoić duchy przeszłości i próbować się z nimi zaprzyjaźnić. To odbiera im moc.

 Stań się kimś, kto może przyjąć życie takim, jakim jest, a nie takim, jak chciałbyś, żeby było. Nawet gdy przychodzi ból, nie bój się go; stój twarzą w twarz z rzeczywistością, taką, jaka jest.

 Człowiek opętany ideą latania, staje się jej niewolnikiem.

 Obcowanie z ludźmi nakłania do samoobserwacji.

 Jest czas milczenia i czas mówienia.