We mnie też cały czas coś pęka, raz za razem.

 Najgorzej jest czekać. A jeszcze gorzej nie wiedzieć, na co się czeka, albo czy w ogóle warto czekać. To jest życie.

 Dzięki Tobie i kilku Twoim nutom bez trudu powracam do tego świata.

 Czujemy się wolni, ponieważ brakuje nam bardzo języka, by wyartykułować nasze zniewolenie.

 I nagle zdałam sobie sprawę, że chroniczny gniew skrywa użalanie się nad sobą.

 Co jest normalne? Normalny człowiek całe życie nie czyni tego, co chce czynić. Tak bardzo uwielbia obowiązek. Im bardziej udaje mu się nie być sobą, tym więcej zarabia. Osiągając sześćdziesiąt pięć lat człowiek normalny idzie na emeryturę. Teraz ma czas dla siebie, lecz siebie niestety zapomniał.

 Trochę niepotrzebnej nauki w świecie należącym do serca.

 Będę na ciebie czekał
Dziesięć a nawet dwadzieścia lat
Jeśli zajdzie potrzeba
Twoja wola będzie moją
Będę na ciebie czekała
Całe twoje życie
Odpowiadała umarła

 Życie jest pełne niespodzianek. Musisz sobie wybrać jedną z nich i uważać by nie dostać gówna

 Życie ciągle odwraca naszą uwagę:nawet nie mamy czasu zorientować się od czego.

 Niepowodzenie w kwestii umierania jest zawsze godne pochwały.