We mnie też cały czas coś pęka, raz za razem.

 Z nadmiaru światła kruszy się grudzień.

 Ale to przecież nie była zwykła wstążka. To była wstążka zawiązana z myślą o mnie.

 Podkreślała, że fotografia jest ze swej istoty dosłowna, literalna i faktualna.

 Świat jest stworzony po to, aby stać się kiedyś piękną książką.

 Życie to krótki przystanek między nicościami. Najważniejsze to nie przegrać siebie, prowadzić ze sobą szczery dialog, mimo wszystko szukać prawdy, nie udawać, nie oszukiwać, nie zwodzić siebie i innych...

 Skończ swoje sprawy, nim sprawy skończą z tobą.

 Dla wewnętrznej wolności potrzeba wiele przestrzeni na zewnątrz.

 Dlaczego ludzie potrafią lepiej umierać niż żyć? Dlatego, że żyć trzeba długo, a umrzeć można prędko.

 Język to źródło nieporozumień.

 Kiedy staram się świadomie zapamiętać jakąś chwilę, nigdy się to nie udaje.