...sztuka jest jak surowica, może nam zaszczepić cudze doświadczenie.

 Nikt nie jest tak biednym, żeby nie mógł drugiemu pomóc.

 Nosimy góry w kościach za życia i stajemy się nimi po śmierci.

 Jeśli kobieta wbiła sobie coś do głowy można tylko jej pomóc albo zejść z drogi.

 Nie ścigaj człowieka, który postanowił od Ciebie odejść. Nie proś, żeby został. Nie błagaj o litość. On pojawił się w Twoim życiu tylko po to, żeby obudzić w Tobie to, co było uśpione. Muzykę, z której nie zdawałeś sobie sprawy. Jego misja jest zakończona. Podziękuj mu i pozwól odejść. On miał tylko poruszyć strunę. Teraz Ty musisz nauczyć się na niej grać...

 Nikt nie wie, ile ma jeszcze czasu:inaczej albo by się spieszył, albo zaniechał.

 Oh, ta zachodnia, demokratyczna tępota...

 Bądź takim rodzajem człowieka, że gdy Twoja stopa dotyka podłogi, gdy rano wstajesz, diabeł w piekle mówi: “Ooo ku*wa, wstał”.

 Lekarze zapisują lekarstwa, o których niewiele wiedzą, na choroby, o których wiedzą jeszcze mniej, ludziom, o których nie wiedzą nic.

 Życia przeciekają przez siebie, przeszłość rości sobie prawa do teraźniejszości.

 Primum vivere, deinde philosopharinajpierw móc żyć, potem filozofować.