Otarłam się o śmierć tyle razy, że dawno wyrobiłam normę ...
Otarłam się o śmierć tyle razy, że dawno wyrobiłam normę przeciętnego śmiertelnika.
Udostępnij:
Inspiracje:
Teraz spójrzcie na nas wszystkich, tylko popatrzcie, jacy zrobiliśmy się popaprani.
Można dać bardzo dużo i serce zranić, a można bardzo malutko i serce rozradować, jakby skrzydła komuś przypiąć do ramion...
Idź przez życie z podniesionym czołem, a nie z zadartym nosem.
Mowa madziarska nie była ludzka. Była ogniem, siarką i papryką.
Ludzie mają czas na to, na co chcą mieć czas. Dzwonią, wysyłają maile, odpowiadają na wiadomości od osób, z którymi po prostu chcą rozmawiać. Nie wierz komuś, kto mówi, że jest zbyt zajęty. Gdyby chciał być przy Tobie, byłby mimo wszystko.
Bywa często zwiedzionym, kto lubi być chwalonym.
Potęga człowieka przejawia się w przestrzeni, czas ujawnia jego bezsilność.
Czasem ściska nas coś w gardle, by nie dopuścić głosu serca do głowy lub vice versa.
To nie są czasy, w których można żyć. W tych czasach można tylko umrzeć.
Życie jest dramatem i nawet istoty z natury swej najszlachetniejsze zaznać muszą
goryczy kapryśnego i zawistnego losu.