Nie ma większej samotności, niż samotność marzenia o labiryncie.

 Przeklęty, kto zasmuca matkę swoją!

 Historia jest świadkiem czasów, światłem prawdy, życiem pamięci, nauczycielką życia.

 Niektóre elementy układanki tworzącej świat są wstrętne.

 Ubrana skromnie, ale z tą skromnością, która kosztuje grube pieniądze.

 Porządek bowiem, jak się zdaje, chroni ludzi, nieład zaś zgubił już wielu.

 Życie nauczyło mnie nie tracić nadziei,
ale też się do niej zbytnio nie przywiązywać.
Jest okrutna i próżna, wolna od skrupułów.

 Człowiek zawsze stoi na rozstaju dróg. I jeżeli naprawdę jest człowiekiem, to w grę
wchodzi nie tylko jego własne,
ale także cudze życie.

 Nie możesz rozstać się z własnymi wspomnieniami.

 Drogowskazy stoją na miejscu.

 Kto nie nosi nieba w sobie, darmo go szuka w całym wszechświecie.