(...) całkowita degeneracja, całkowity powszechny upadek wszystkiego.

 Nie wierzę w brak czasu. Zawsze jest czas na ten krótki błysk, na ten znak: jesteś dla mnie ważna.

 Stres po rozwodzie porównywalny jest podobno ze stresem po śmierci najbliższej osoby.

 Ten, kto zamierza czynić dobro, nie może oczekiwać, iż ludzie będą mu usuwać kamienie z drogi, ale musi być przygotowany na to, że mu je będą rzucać na drogę.

 Konflikt tkwi nie w obiektywnej rzeczywistości, lecz w umysłach ludzi.

 Całe nasze życie jest jak kamień rzucony w wodę. Nigdy nie wiemy, jakie kręgi zatoczymy naszym upadkiem, czyją
śmierć spowodujemy i kogo uzdrowimy.
Ile niepokoju wzniecimy dokoła siebie,
ile katarakt zdejmiemy ze ślepych rzek.

 Chciwość i żarłoczność są czynne, pracowite, nie znają wytchnienia.

 Wszyscy się starzejemy. To rzecz oczywista, jak to, że z nieba pada deszcz.

 Energia zamknięta w księdze szeptała do jej zmysłów.

 Bije zegar godziny, my wtedy mawiamy:"Jak ten czas szybko mija" - a to my mijamy.

 Gdy za dużo murarzy, dom staje się krzywy.