Być może przeznaczenie nie istnieje, ale powinno istnieć.

 Pocałunek powinien być jak koniec dotychczasowego życia.

 Przecież o to właśnie w życiu chodzi. Nie o wakacje, kolacje w knajpach i pragnienie posiadania więcej rzeczy, ale o to, by napić się razem herbaty i przytulić po długim dniu. Chodzi o wybaczanie i zapominanie, ulgowe traktowanie. A także o uczciwość, prawdę i zaufanie, o stworzenie bezpiecznego, ciepłego schronienia dla tych, których się kocha. (Alex Marwood)

 Każda różnica w rzeczach i w ludziach wzbogaca życie.

 Tych, którzy nam pomagają, często zapominamy, wrogów nigdy.

 Wszystko powinniśmy robić tak, jakbyśmy robili to po raz pierwszy.

 Każdy nosi w sobie dżumę, nikt bowiem nie jest od niej wolny. I trzeba czuwać nad sobą nieustannie, żeby w chwili roztargnienia nie tchnąć dżumy w twarz drugiego człowieka.

 Życie nie musi obfitować w wielkie wydarzenia. Codzienny obowiązek, prosty i niepozorny, wystarczy, aby je upiększyć i uszlachetnić.

 Ale dziś nic nie jest takie, jak planowałam. To chyba nigdy się nie udaje, prawda?

 Słowa są tylko pyłem na wietrze, a pył wyklucza kontrast.

 To, że zawsze próbujesz dojrzeć więcej, niż ktoś pozwala ci zobaczyć.