Jestem zmęczony, szefie. Zmęczony
wędrówką, samotnie jak jaskółka w deszczu.
Zmęczony tym, że nigdy nie miałem przyjaciela,
żeby powiedział mi skąd, gdzie i dlaczego idziemy.
Głównie zmęczony tym, jacy ludzie są dla siebie.
Zmęczony jestem bólem na świecie, który czuję i
słyszę... Codziennie... Za dużo tego. To tak, jakbym
miał w głowie kawałki szkła. Przez cały czas.
W życiu tak właśnie jest, że posługujemy się tym, co mamy pod ręką.
Pamięć to śmietnisko podświadomości.
Warunkiem odrodzenia jest odpoczynek.
Na górze róże, fiołki na dole jak mi się nie chce, o ja pie*dolę. Róż jest wiele, fiolków nie mało. Czy ci się ku*wa kiedykolwiek chciało?
Kiedy coś pięknego umiera, to cały świat ponosi stratę, takie jest moje zdanie.
Bliskość śmierci zawsze sprawia, że staramy się żyć lepiej.
Życie? Ciężki kwadrans złożony z uroczych chwil.
Biada podrzędnym istotom, gdy wchodzą pomiędzy ostrza potężnych szermierzy.
Jeśli nie zapytamy, to nawet się nie dowiemy, że nam odmówili.
Cóż bowiem cenniejszego nad życie? To jedyne, co do nas należy.
