Żyłem jak chciałem i umrę jak mi się podoba.

 (...) odwagę i głupotę dzieli bardzo cienka linia.

 Jest z nami trochę tak jak z człowiekiem, który musi przebiec morze pływającej kry. Nie wolno mu odpocząć, nigdzie nie może stanąć na dobrze, gdyż utonąłby wtedy, po pierwszym skoku, w przepaści, W morzu bez dna. Musi ciągle wypatrywać następnej kry, iść nieustannie, nad przepaścią pod nogami, w s stronę lądu, który - o tym jednym wie - jest przed nim.

 Rzec można, że odwieczna tajemnicą świata jest jego poznawalność.

 Życie jest ciągłym wehikułem czasu, niosącym nas przez chwile pełne ekstazy i stagnacji. Przeżywanie tego jest zarówno przywilejem, jak i obowiązkiem każdego człowieka.

 Niektórych rzeczy nie można
nauczyć - trzeba ich doświadczyć.

 Silne serce zawsze wygra z silnym ciałem.

 Ten szlachetny, Kto szlachetnie czuje, żyje!

 Nic tak nie tłumi zdolności do współczucia jak nieustająca rozpacz.

 Czas przeżywamy jako coś, co otrzymujemy i zarazem jako coś, co nam się odbiera.

 Kto nie pamięta dokładnie swego dzieciństwa, ten jest złym wychowawcą.