Niektórzy po prostu są na chwilę. Może i najważniejszą w życiu. Może tą jedyną, do której będzie wracać się przez lata, nawet gdy pozostawione spojrzenie doszczętnie wyblaknie. Ci, którym zawdzięcza się choć jeden wers, są pomimo. Trzeba tylko iść dalej. Po inne spojrzenia. Po inne chwile. Po nowy początek. By nie zatracić w sobie chęci do czegoś, dzięki czemu jesteśmy tacy, jacy jesteśmy.
Też bym chciał, żeby ktoś kiedyś tak niecierpliwie na mnie czekał, że z tej wielkiej tęsknoty aż nie mógłby usnąć.
Wiara w ludzi, których kochamy, zawsze pomaga.
Czy można być tak długo smutnym na tak ciekawym świecie?
Nie musi się iść na najdroższą uczelnię, żeby zdobyć porządne wykształcenie.
Brzemię nieśmiertelności to nie byle co, to zarówno dar, jak i kara.
Żeby wreszcie zdarzyło się w Twoim życiu coś, co sprawi, że przestaniesz być tak cholernie smutna.
Nie interesuje mnie jak zarabiasz na życie. Chcę wiedzieć, za czym tęsknisz i o czym ośmielasz się marzyć, wychodząc na spotkanie tęsknocie swego serca. Nie interesuje mnie, ile masz lat. Chcę wiedzieć, czy dla miłości, dla marzenia, dla przygody życia zaryzykujesz, że wezmą cię za głupca.
Bo czasami wynikiem prostych pytań była porażająca niemym krzykiem cisza.
Życie każdego człowieka jest niezwykłe, lecz jednocześnie banalne i oczywiste.
Poznała, że samotność jest nieszczęściem w pewnych stanach duszy.
