Niektórzy po prostu są na chwilę. Może i najważniejszą w życiu. Może tą jedyną, do której będzie wracać się przez lata, nawet gdy pozostawione spojrzenie doszczętnie wyblaknie. Ci, którym zawdzięcza się choć jeden wers, są pomimo. Trzeba tylko iść dalej. Po inne spojrzenia. Po inne chwile. Po nowy początek. By nie zatracić w sobie chęci do czegoś, dzięki czemu jesteśmy tacy, jacy jesteśmy.
Większość woli umrzeć niż pomyśleć.
Są straty, po których nigdy się nie otrząśniemy.
O swoich zmartwieniach należy rozmawiać z innymi, wtedy stają się lżejsze.
Liczy się tylko książka, która jak nóż wbija się w serce czytelnika.
Odcinanie się od pewnych osób w życiu wcale nie oznacza, że ich nienawidzisz. Oznacza to tylko tyle, że szanujesz samego siebie.
Każda minuta życia, każde zdarzenie nauczyło mnie jednego: nie warto się ani przyzwyczajać, ani ufać.
Zawsze żartuje się
z rzeczy, które nas przerażają.
Nigdy nie poznamy całego dobra, jakie może dać zwykły uśmiech.
Gdy za dużo murarzy, dom staje się krzywy.
Wielu ludzi nie je, aby żyć, lecz aby umrzeć.
