I już wiem, że trzeba nauczyć się odchodzić. Od ludzi. Od tego, co nas niszczy, co nam nie służy. Od miejsc przykrych i niezrównoważonych. Ale należy także dawać szanse w innych miejscach. Otwierać siebie z klucza. Przed kolejnymi sercami. Czasem po to, żeby dostać po mordzie. A czasem po to, by zaznać raju na ziemi.
Wszystko, co człowiek robi z sercem i uśmiechem, zawsze będzie najlepsze.
Istota rzeczy jest niewidoczna dla oczu.
Życie jest zbyt krótkie, by tracić czas na pustostan. Lepiej jest zrobić coś co ma znaczenie, nawet jeśli to nie zawsze przyniesie ci sukces.
Czy jest pragnienie bardziej żałosne - albo gorętsze - niż pragnienie drugiej szansy?
Najnowszą pieśń najwięcej ludzie sławią.
Jest brzydki jak grzech śmiertelny, pomyślała Moreno. Podoba mi się.
Lepszy w domu groch, kapusta, niż na wojnie gąska tłusta.
(...) nie można poznać samego siebie, dopóki nie pozna się własnych granic.
Człowiek zawsze stoi na rozstaju dróg. I jeżeli naprawdę jest człowiekiem, to w grę
wchodzi nie tylko jego własne,
ale także cudze życie.
