Nie będę kłamać. Cieszę się, że ten rok dobiega końca.

 Nie doceniamy pełnej wartości czasu, dopóki nie zdajemy sobie sprawy, że go marnujemy. Każda znikoma sekunda ma swój własny, niepowtarzalny pulpit, na którym możemy zapisać tylko jedną rzecz. Gdy ten czas minie, nie wróci.

 Nie mówimy, że coś jest stracone, dopóki nie tracimy czasu. Ale nawet jeśli zmarnowany czas jest rzeczą najbardziej bezwartościową, watrość czasu nie jest znana wszystkim.

 Daj mi jeszcze trochę czasu! Daj mi jeszcze godzinę! Tak błagają umierający... Czas jest najcenniejszym skarbem.

 Dawno, dawno temu, nie jest już teraz, a teraz nie będzie nigdy więcej. Minuta to coś, co nie wraca.

 Nikt nie może cofnąć się w czasie i napisać
nowego początku, ale każdy może zacząć
od dzisiaj i dopisać nowe zakończenie.

 Jeśli boisz się przyszłości, to martwisz się o teraźniejszość w chwili obecnej.

 Największym błędem człowieka jest przekonanie, że ma jeszcze dużo czasu na naprawdę błędów.

 Czas jest niczym rzeka, nie możemy dotknąć tej samej wody dwukrotnie, bo woda, której dotknęliśmy przepływa, a przychodzi nowa. To samo dotyczy czasu.

 Czas jest jak rzeka. Nie możesz dotknąć tej samej wody dwa razy, bo przepływała woda, której dotknąłeś, nigdy już nie powróci. Ciesz się każdym momentem.

 Czas to najcenniejszy skarb, który mamy. Każda sekunda, którą marnujemy, nigdy już do nas nie powróci. Nie ma człowieka na ziemi, który by miał więcej czasu niż ty. Każdego dnia, kiedy obudzisz się znów będziesz miał 24 godziny. Czas jest równy dla wszystkich.