Czas, który zobacza i słyszy wszystko, jest najmądrzejszym; bo czas daje odpowiedzi, ujawnia tajemnice, jest cierpliwy, a jego plansza, tymczasowo napisana bzdurami, w końcu zostaje oczyśćzona.
Ja myślę teraz krótkoterminowo,
nie ma co wybiegać za bardzo w przyszłość.
Nie mogę się doczekać wiosny (...)
Przesterowałam moją głowę na pozytywne
myślenie, żeby cieszyć się życiem.
I walczyć, bo mam o co. Ja teraz rozumiem,
co to znaczy naprawdę cieszyć się każdą chwilą.
DOCENIAM KAŻDĄ MINUTĘ.
Jutro nie jest zagwarantowane nikomu, ani młodemu, ani staremu.
Czas jest postrzegany jako coś nieosobistego, obiektywnego, jako swoisty format, w którym istnieje całe nasze życie, gdy na prawdę jest – niejako paradoxalnie – najosobistowszym aspektem naszego bytowania.
Najbardziej cenną rzeczą, jaką możesz komuś dać jest... czas – dajesz mu w ten sposób cząstkę swojego życia, której już nie odzyskasz.
Czas to nie to, co mija, ale to, co nadchodzi.
Nie mówimy, że coś jest stracone, dopóki nie tracimy czasu. Ale nawet jeśli zmarnowany czas jest rzeczą najbardziej bezwartościową, watrość czasu nie jest znana wszystkim.
Najbardziej cenną rzeczą, jaką możesz komuś dać jest... czas – dajesz mu w ten sposób cząstkę swojego życia, której już nie odzyskasz.
Czas jest jak rzeka. Nie możesz dotknąć tej samej wody dwa razy, bo przepływała woda, którą dotknąłeś, nie przepłynie już nigdy.
Czasu nie można zatrzymać, nie można go cofnąć, nie można go przyspieszyć. Czas to jedno z najcenniejszych dóbr, które mamy, i choć często wydaje nam się, że go mamy nieskończoność, to jest to złudne wrażenie. Każda chwila, którą marnujemy, jest chwilą, której już nigdy nie odzyskamy.
