Czas też tak płynie
– z przyzwyczajenia
– coraz bardziej zabrudzony i zużyty.
W każdym momencie czasu kryje się przeszłość, teraźniejszość i przyszłość. W każdym momencie czasu kryje się wieczność.
Czas nas uczy, zbyt często na własnych błędach, że życie nie jest basenem, lecz oceanem. Zbyt wielkim, by poznawać jego głębie. Zbyt nieprzewidywalnym, by przewidzieć jego sztormy. Zbyt pięknym, by go nie kochać.
Czas jest jak rzeka, której wody znikają na zawsze, a kiedy mówi się 'wszystko odeszło', czas nie jest niczym innym niż tą rzeką, która płynie; 'coś znikło' oznacza 'coś przepłynęło'.
Patrząc stale w przeszłość nigdy w
pełni nie skorzystasz z teraźniejszości.
Czas to najdoskonalszy z nauczycieli. Przekształca uczniów w mistrzów, nadając im mądrość zapłatą za doświadczenie, a wtedy nawet najmroczniejsza chwila staje się cenną lekcją
Czas nie jest klepsydrą, która przesypuje piasek, lecz żniwiarzem, który więzi snop.
Czas to coś, co najpierw trzeba stracić, a potem żałować, że się zmarnowało. To dziwna substancja, której zawsze jest za mało, choć nigdy jej nie brakuje.
Czas jest niczym rzeka, nie możemy dotknąć tej samej wody dwukrotnie, bo woda, której dotknęliśmy przepływa, a przychodzi nowa. To samo dotyczy czasu.
Czas jest najważniejszym składnikiem życia. Wybierając na co poświęcimy nasz czas, decydujemy, co tak naprawdę jest dla nas ważne. Nie odkładaj na później to, co możesz zrobić dzisiaj, ponieważ czasu nie można odzyskać.
