Ludzie zbyt nisko cenili samych siebie i dlatego pewnego dni, ...

 Nie chodź na rynek, wejdź w siebie, we wnętrzu człowieka mieszka prawda.

 Pomiędzy paradoksem a prawdą zachodzi ta różnica, że pierwszy rozjaśnia przedmiot silnym światłem
z jednej strony, a druga słabym światłem z wielu.

 Być może istnieje nawet możliwość wyzwolenia całkowicie nowych funkcji operacyjnych czy poznawczych mózgu u człowieka, które nigdy dotychczas nie wytworzyły się jeszcze w sposób naturalny. Mózg jest przecież układem nadmiarowym, co wykazała dobitnie chociażby historia człowieka (porównajmy praczłowieka z człowiekiem współczesnym). Możliwe więc, że kiedyś będziemy mieli więcej fantazji i zaczniemy przekształcać także człowieka, bo
do tej pory przekształcaliśmy rzeczywistość.

 Czy głodni tego świata umierają zbyt cicho, czy syci żyją zbyt głośno?

 Tak łatwo zapominamy, że wszystko może się zatrzymać w jednej chwili.

 Spośród tych, co oddychają i chodzą po ziemi,nie ma nikogo bardziej godnego pożałowania niż człowiek.

 Każdy z nas jest Odysem co wraca do swej Itaki.

 Kiedy się wiele w życiu wycierpiało, każde dodatkowe cierpienie jest jednocześnie
czymś nie do zniesienia, i błahostką.

 Im szczerzej komuś pomagasz, tym z biegiem czasu będziesz coraz gorzej przez niego traktowany...

 Ludzka chwała nie jest niczym innym jak wielkim szumem w uszach.