Czasem nawet w kłamstwie
można znaleźć ziarno honoru.

 Wszystko dałoby się rozwiązać, gdyby ludzie ze sobą rozmawiali. Tylko komunikowanie się za pomocą słów przynosi efekty. Milczenie rodzi milczenie, wreszcie pojawia się głucha cisza, która zalega jak beton.

 Czasami ludzie potkną się o prawdę.
Ale prostują się i idą dalej, jakby nic się nie stało.

 Największym urokiem świata jest urok drugiego człowieka.

 Twierdzę, że bogactwo nie jest dobrem; gdyby nim było. czyniłoby ludzi dobrymi.

 Być może istnieje nawet możliwość wyzwolenia całkowicie nowych funkcji operacyjnych czy poznawczych mózgu u człowieka, które nigdy dotychczas nie wytworzyły się jeszcze w sposób naturalny. Mózg jest przecież układem nadmiarowym, co wykazała dobitnie chociażby historia człowieka (porównajmy praczłowieka z człowiekiem współczesnym). Możliwe więc, że kiedyś będziemy mieli więcej fantazji i zaczniemy przekształcać także człowieka, bo
do tej pory przekształcaliśmy rzeczywistość.

 Naszą opinię na temat ludzkich poczynań formułujemy na podstawie przyjemności lub bólu, jakie nam sprawiają.

 Czasami kłamstwa, zwłaszcza te najgorsze
są niczym flary wystrzelone w ciemność. Ostrzegają przed zbliżającą się katastrofą.

 Czyż człowiek nie jest tylko kwiatem uniesionym przez wiatr?

 Gratulacje – najpiękniejsza forma zawiści.