Nie szkodź sobie samemu, chcąc błyszczeć u ludzi.

 Stary człowiek to sąsiad śmierci.

 Im człowiek ma mniej zasad, tym łatwiej je porzuca.

 Utemperowane ego – być może tym właśnie jest zdrowie psychiczne.

 Ale nie można wiecznie żyć
wspomnieniami, które są
jak wielkie brzemię.

 Słowo ludzkie jest jak pęknięty garnek, na którym wybijamy melodie dla tańczących niedźwiedzi,
choć chcielibyśmy poruszyć gwiazdy.

 Każdy nosi w sobie dżumę, nikt bowiem nie jest od niej wolny. I trzeba czuwać nad sobą nieustannie, żeby w chwili roztargnienia nie tchnąć dżumy w twarz drugiego człowieka.

 Człowiek wierzy, musi wierzyć bez cienia wątpliwości w swe osobiste szczęście, w swój los.

 Niebezpieczni są ci, którzy przytakują na wszystko i wszystkim,albo po prostu wolą przemilczeć,po to by przypodobać się innym. Niby to gada, przytakuje , dodaje , uśmiecha, a wszystko z premedytacją .Tych powinniśmy się strzec, nigdy nie wiemy co tak naprawdę myślą , a póżniej zrobią.

 Człowiek to jedyne zwierzę które się rumieni. I jedyne, które ma za co.