Magnus ille, qui in divitiis pauper estwielki jest ten, kto w bogactwie żyje jak ubogi.
Człowiek, spostrzegając coś oczami, dowiaduje się tylko o tym, co jest daleko od siebie. Nie widzi siebie samego. Człowiek jest dla samego siebie najtrudniejszym do poznania obiektem.
Rozważ, jak trudno jest zmienić siebie, a zrozumiesz, jak znikome masz szanse zmienić innych.
Czym jest człowiek w naturze? Nic w porównaniu z nieskończonością, wszystko w porównaniu z nicością, pomiędzy nic a wszystko.
Jesteśmy z tego samego materiału co nasze sny...
Żaden człowiek nie jest wystarczająco mądry sam z siebie, tak jak nikt nie jest wystarczająco niewiniątkiem aby zrozumieć istotę bytu, zagadkę iskry boskiej obecnej w nas.
Jedyny dramat człowieka to brak stosunku do wieczności, do tajemnicy bytu.
Ludzie mają niewielkę możliwość wyboru: mogą tylko powtarzać to, co już zostało powiedziane. Ale to jest nasza natura, i nie możemy się od niej uwolnić.
Swiat, którego nie znamy, jest znacznie większy niż ten, który znamy. Nie możemy poznać wszystkiego, możemy tylko starać się rozumieć i akceptować eleganckie zagadki natury i naszych własnych doświadczeń.
(...) Wszyscy dorośli byli kiedyś dziećmi (tylko niewielu o tym pamięta)
