Żadna wiedza człowieka nie może wyjść poza jego doświadczenie.
Idąc prosto przed siebie nie można zajść daleko.
Nie można dwa razy wstąpić do tej samej rzeki, bo to już nie ta sama rzeka, a sam jesteś już inny.
Błądzenie jest rzeczą ludzką, ale dobrowolne trwanie w błędzie jest rzeczą diabelską.
Najważniejsze pytania, jakie możemy zadać, to: Dlaczego jest cokolwiek raczej niż nic? Dlaczego istnieje wszechświat, zamiast pustki? Dlaczego jestem tutaj, a nie gdzie indziej? Dlaczego w ogóle jestem?
Nie ma nic chwalebnego bez cnoty.
Czym jest rzeczywistość? Jeśli odnosisz wrażenie, że rozumiesz ją w pełni, to znaczy, że źle ci ją wyjaśniono.
Filozofia, jeśli jest prawdziwa, musi nosić charakter synoptyczny, musi objąć wszystko co istnieje i wszystko musi objąć jednocześnie, bowiem wszystko jest ze sobą ściśle powiązane, a zupełne, bezwarunkowe poznanie jednej rzeczy jest tylko wtedy możliwe, jeśli wiemy wszystko.
Filozofia, jeśli dobrze jest zdefiniowana, ma raczej nauczycieli niż uczniów, bo prawdziwa filozofia jest właśnie miłością do mądrości, a miłość do mądrości oznacza, że powinno się starać jak najwięcej wiedzą obdarować innych, nie tylko samemu w niej zanurzać.
Czyste sumienie jest najlepszą poduszką do spania.
