Najtrudniej zrozumieć najbardziej oczywistą rzecz: że istnieje rzeczywistość podobna do nas, której istnienie łączymy z naszym własnym. Żyjemy, przeżywamy, ale stosunek do nas samych i do świata, w którym żyjemy i pragniemy żyć, czujność umysłowa, której nadajemy znaczenie, zatem stracić pojęcie, że jesteśmy jedno z tym, co nazywamy naszym „ja”.
Człowiek jest jedynym stworzeniem, które odmawia bycie tym, czym jest. Inne stworzenia są tym, czym są; tygrys jest tygrysem.
Każdy powinien zadać sobie pytanie, czy celem jego życia jest pełne satysfakcji samopocieszenie, czy też dążenie do zdobycia mądrości i prawdy, niezależnie od tego, jaki koszt pociągnie to za sobą? Jeśli wybierze to drugie, będzie musiał porzucić wiele rzeczy, na którym inni ludzie zależą.
Nigdy nie zrozumiemy, na czym polega życie, jeżeli będziemy usiłować zrozumieć je teoretycznie. Musimy je zrozumieć praktycznie.
Komu za bardzo zależy na rozumieniu tego, co inni o nim mówią, ten jest zawsze niepewny swoistego sposobu bycia, staje się jak przekupny aktor, który wszędzie nosi maskę i ukrywa swoje prawdziwe oblicze. On sam nie wie, czym jest, a zna siebie jedynie z lakonicznych ocen innych.
Trzymaj się sensu rzeczy, a słowa się znajdą.
"Oj Istoto, zbłądziłeś.
Jak się dostałeś tu, do tego zamku?
Sam przybyłeś czy jeden z moich Białych Kruków Cię tu przyprowadził?
A może...
Sprowadza Cię tu do Doktorka Dżumy , który posiada w swojej fortecy, dwie komnaty-Komnatę Życia oraz Komnatę Ciszy, jakaś sprawa?"
Wszystko się zmienia, z wyjątkiem samego prawa zmiany.
Jeden odważny, stanowi większość.
Czystość i prostota to dwa skrzydła, które uwalniają duszę od ciążących ją układów i pozwala jej wzlecieć do królestwa nieskończoności. Jakżeż wielki jest ten, kto poznał swoją niewielkość!
