Filozofia Wittgensteina
Granice mojego języka oznaczają granice mojego świata. Cokolwiek jest, jest prawdziwe. Cokolwiek jest prawdziwe, musi dać się wyrazić.
Cytat filozoficzny Wittgensteina mówiący o relacji między językiem a percepcją świata.
Virtus ad beate vivendum sufficitcnota wystarcza do szczęścia.
Jestem tak uzależniony, że musze się tym zaciągać codziennie - powietrze.
Filozofia jest pewnym zbiorem pytań, które mogą wydawać się naiwne. Ale jeśli nie zada się tych pytań, to nawet najbardziej subtelnym naukom, jak fizyka czy matematyka, brakuje sensu,
Decyzje o tym, co jest realne, a co nie, zależą od naszej teorii o istnieniu. Takie decyzje są trudne, ponieważ należy zrozumieć, że istnienie nie jest oczywistym faktem, a ci, którzy traktują je jako takie, popełniają błąd metafizyczny.
Człowiek jest jedynym stworzeniem, które odmawia bycia tym, czym jest. Inne stworzenia potrafią zadowolić się tym, że są tym, czym są. Jakiś dąb, na przykład, nie wyobraża sobie, że mógłby stać się aniołem, po prostu jest dębem. Tylko człowiek odmawia akceptacji siebie.
Człowiekiem jestem i nic co ludzkie nie jest mi obce.
Jedynie dwie rzeczy czynią nas szczęśliwymi: wiara i miłość.
Nadprzyrodzone jest tylko to, co nie podlega obserwacji.
,,Podejdźcie.
Jeszcze bliżej.
Im więcej sądzicie, że widzicie, tym łatwiej będzie was oszukać.
Bowiem czym jest widzenie?
Patrzycie, ale tak naprawdę filtrujecie, interpretujecie,
szukacie znaczenia.
Moje zadanie?
Zabrać najcenniejsze, co mi dajecie: waszą uwagę.
I wykorzystać ją przeciw wam.''
Najbardziej podstawowym sposobem poznania jest zmysł, który prowadzi do pamięci, a następnie, poprzez złożony proces logiczny, do doświadczenia, z którego wynika nauka. Nic bez czegoś jest nieosiągalne.