Wszyscy ludzie dążą naturalnie do wiedzy. Dowodem niech będzie nasze zamiłowanie do zmysłów; cenić przede wszystkim zmysł wzroku, nie tylko na użytek, lecz wiele razy nawet wtedy, gdy nie marzymy o żadnej potrzebie, dowodzi, że Bóg nie tylko z miłości do wiedzy, lecz jeszcze bardziej darzył nas zmysłami. Właśnie to, że jesteśmy istotami, które obdarzone są wiedzą, sprawia, że nasza natura zdaje się przewyższać inne, ze względu na to, że mają one również zmysły.
Myslę, więc jestem. To jedyny twierdzony niepodważalnie prawdziwy aksjomat, który wystaje na mojej wątpliwości.
Każdy człowiek powinien być dawcą i odbiorcą.
Kto nie pełni tej podwójnej roli, jest jałowym drzewem.
Człowiek jest tym, czym jest, jedynie przez swoje czynności; jeżeli chce, żeby one były dobre, musi zacząć od siebie, a nie od Boga, światłego człowieka czy czegokolwiek innego. Zacząć od siebie nie oznacza jednak, że jest to punkt wyjścia; to tylko człowiek przekształca człowieka.
Crede, quod habes, et habeswierz, że masz, a będziesz miał.
Istnienie poprzedza istotę. To oznacza, że najpierw człowiek istnieje, spotyka siebie, pojawia się na świecie, a dopiero potem definuje siebie.
Nie ma nic chwalebnego bez cnoty.
To, co dzisiaj nazywamy cudem, jutro stanie się prawem natury. Wszechświat, który jest takissonansią i jednak jednym, to sonet, który powstał z jednego wyku
Wielka jest siła przyzwyczajenia.
Cierpienie jest najbardziej bezpośrednią drogą do zrozumienia że życie nie jest tylko rozkoszą, radością i miłością, ale również bólem, strachem i cierpieniem.
