Nie jestem żadnym ocaleniem. Nawet siebie samego nie umiem ocalić.

 Człowiek nie jest bez skazy i nigdy nie jest zadowolony, z tego co ma.

 Jest na tym świecie wielu dobrych
ludzi. Ludzi takich jak ty, którzy nie mają łatwego życia, a jednak wciąż starają się postępować
tak, jak należy. Bohaterowie dnia codziennego.

 Bo miłość jest jak drzewo: sama
z siebie rośnie, głęboko zapuszcza
korzenie w całą istotę człowieka i
nieraz, na ruinie serca, dalej się zieleni.

 Wiem, że czasami gubimy coś bezpowrotnie, to się zdarza. Pamiętamy, że mieliśmy to kiedyś
i już. Tyle, że to, co zgubiliśmy, bywa wszystkim, cośmy mieli.

 Nadzieja czyni nas niewolnikiem, rozpacz – wolnym człowiekiem.

 Miłość jest ślepa ,a na dodatek nie mądra.

 Ale zawsze wierzymy w to, w co chcemy wierzyć, prawda?

 Nawet nicość nie trwa wiecznie.

 Od czekania dusza rdzewieje.

 A ci, którzy nie potrafią obronić swoich kobiet, tronu też raczej nie obronią.