Droga jest otwarta.

 Mieliśmy osiemnaście lat
i zaczęliśmy miłować świat i istnienie;
kazano nam do tego strzelać. Pierwszy granat, który padł, trafił w nasze serca.

 Przeklęty jestem na samodzielność, i odruchy wszystkie moje do niej prowadzą, nawet chyba z obawą spotykam udogodnienia, które by od niej odciągały mnie.

 W kosmosie nikt nie usłyszy, że wrzeszczysz jak mała dziewczynka.

 Nie mają Ci kogo zabrać, jeśli nikogo nie masz.

 Nie wybaczam. Nie wierzę w drugie, trzecie i dziesiąte szanse. Jak ktoś raz Cię wydymał, zrobi to ponownie.

 Nie ma nic bardziej kłamliwego, niż nasza pamięć.

 Od pocałunków usta nie bledną, a raczej odnawiają się jak księżyc.

 (...) lepiej jest, w ostateczności, uniewinnić zbrodniarza niż skazać niewinnego.

 Miasta, jak śni sny, pełne są sygnałów, które je wyjawiają, i sygnałów, które je ukrywają przed oczami podróżujących w czasie.

 Spotkamy się tam, gdzie nie ma mroku.