Czas jest złodziejem pamięci.

 Nikt - szepnęła pani Neville - tak naprawdę nie dorasta.

 Wiele mniej boli, kiedy decyduje się człowiek sam, nawet jeżeli boli bardzo. Tego nauczmy się. Decydować. Samodzielnie. Bez porad. Bez autorytetów.

 Nie wraca się w kółko do tego samego tematu, jeśli nie leży on człowiekowi na sercu.

 Życie składa się z wielkich nadziei.

 Lepiej jest popełnić błąd całym swoim jestestwem, aniżeli starannie unikać błędów z drżącym sercem.

 Nie. Nie wiem. Nic mi nie jest. Mam wrażenie, że wszystko we mnie zasypia.

 W głębokich dolinach zbiera się cień.
Ma barwę nocy lecz pachnie jak krew.

 Niezgodność krytyków miedzy sobą dowodzi zgodności artysty z sobą.

 Wychodzi na to, że prawdziwym celem naszego życia jest ta podróż, odkrywanie bez końca nowych horyzontów, nieustanne oswajanie świata. To dzięki temu życie staje się tak fascynujące.

 Niewielu ma dosyć odwagi, by zakochać się prawdziwie, nie otrzymując po temu zachęty.