Można pojechać daleko, lecz nie ucieknie się od samego siebie. ...

 Idziemy przez życie jak pociąg, pędzący w ciemności do nieznanego celu.

 Pomyślałam, że moje życie jest zbudowane na ruchomych piaskach. Zmienia się z dnia na dzień.

 Wiara to rozum, który stał się odważny, a nie przeciwieństwo rozumu.

 Nie jestem wredna, tylko szczera. Nie jestem oziębła, tylko boje się, że znowu ktoś mnie skrzywdzi. Nie jestem egoistyczna, tylko znudziło mi się dbanie o tych, którzy mają mnie głęboko w dupie.

 Poza tym warto żyć chwilą, choć często chce się własne serce odłożyć do lodówki.

 Jedyny sposób, by oszpecić piękno, to ukazać jego szaleństwo.

 Bycie nieuprzejmym to niezbywalny przywilej ludzi, którzy płacą wasze rachunki.

 Powoli zbliżało się rozstanie, które
przeczuwałam każdą komórką mojego
ciała. I właściwie chciałam umrzeć,
żeby o tym nie myśleć.

 Najprościej byłoby chyba porozmawiać. Ale dla mnie właśnie najtrudniej.

 Lubię dotykać życia.