Piękno miłości dostrzegasz w pełni dopiero wtedy, kiedy ją tracisz.

 Bądź szczery wobec siebie i nie czuj się winny.

 Złamane przyrzeczenia są jak rozbite lustra. Ranią tych, którzy się ich kurczowo trzymają
i wpatrują w popękane odbicia samych siebie.

 Przecież nie prosi się o miłość, to jedyna rzecz, o którą nie można prosić, można się tylko modlić, żeby trwała...

 W ogóle niech mi będzie wolno
poradzić pani, Małgorzato, niech się
pani nigdy niczego nie boi. To rozsądne.

 Tajemnica, którą się dzielimy, przestaje być tajemnicą.

 Lat może trzydzieści, może czterdzieści a może pięćdziesiąt, no, staruch i tyle.

 [...] zaufanie, którym obdarzają cię inni, jest zaszczytem.

 Doskonałość jest zimna i boi się zbliżenia.

 Mędrzec w sobie odkrywa przyczynę własnych przywar. Głupiec oskarża o nie innych.

 Żyj, jakbyś miała umrzeć jutro, ale uprawiaj ziemię, jakbyś miała żyć wiecznie.