Westchnij serce moje, ale nie pęknij (...) ten, kogo kochasz, ...

 - Przepraszam - wymamrotał nagle
- dlaczego ja właściwie płaczę, skoro mam wino?

 Jak mówił Mance, czyny są prawdziwsze od słów.

 Los człowieczy polega na tym, żeby samemu cierpiąc, próbować ulżyć cierpieniom innych.

 Tęsknię za tą dziewczyną, którą byłam
przy niej, tęsknię za tymi wszystkimi ludźmi, którymi byliśmy. Już nigdy nimi nie będziemy. Ona zabrała ich wszystkich ze sobą.

 Potknęłam się o rzeczywistość.

 Lata mijają tylko na pozór. Najprostsze chwile są w nas zapisane na zawsze.

 Ale nocą, nocą panuje cisza.
A cisza jest gorsza niż hałas, który
przynajmniej maskuje brzęczenie myśli.

 Ludzie żyją dzięki opowieściom. To one uczą nas, co jest zły, a co jest dobre; wyjaśniają, jak sprostać wyzwaniom i jak zrozumieć siebie.

 Bo zawsze mamy w życiu to, czego się nie baliśmy.

 Cywilizacja – to władza nad światem, kultura – to miłość do świata.