
Westchnij serce moje, ale nie pęknij (...) ten, kogo kochasz, ...
Westchnij serce moje, ale nie pęknij (...) ten, kogo kochasz, jest obojętny.
[...] gdy nauczyłem się wspominać, nie nudziłem się już wcale.
Życie jest serią naturalnych i spontanicznych zmian. Nie opieraj się im - to tylko tworzy cierpienie. Pozwól rzeczywistości być rzeczywistością. Pozwól rzeczom płynąć naturalnie we własnym toku.
Kochanie to odwaga. Prawdziwa odwaga. To jest tajemnica miłości, prawdziwej miłości, która zna swoją moc. To jest odwaga mierzenia się z nieistotną przyszłością, nieznana, nieprzewidywalna. To jest odwaga mierzenia się samemu ze sobą, ze swoją samotnością.
Miłość i logika są jak słońce i księżyc. Kiedy jedno wschodzi drugie zachodzi.
Wiadomo bowiem, że nic nie wzmaga pragnienia tak, jak proces przyswajania wiedzy.
Miłość. Miłość nie jest więzieniem.
Nigdy nie zrozumiem twojej gotowości, żeby się położyć i umrzeć. Nie mam dla ciebie współczucia, skoro nawet nie chcesz spróbować o siebie walczyć.
Prawdziwa miłość bywa tylko wtedy,
gdy masz kogoś, z kim możesz
przegadać całą noc, aż do białego rana.
Bo też nie ma większej
nienawiści, niż zrodzona z bliskości.
Skuteczność wynika z formy,a nie z treści.